معرفی
اقتصاد کشاورزی شاخه تخصصی و مجزایی از علم اقتصاد است که با حوزه عملی وکاری گسترده‌ای که به لحاظ کمی و گستردگی در همه جای کشورها دارد و همچنین از جنبه کیفی ونیز تنوع‌ها در محصولات مختلف زراعی، باغی، دامی، شیلاتی و نظایر این‌ها وجود دارد که زمینه‌های فراوانی را برای فعالیت‌های مستقیم و غیر مستقیم فراهم می‌سازد.
کشاورزی را به عنوان نیروی محرکه رشد اقتصادی در مراحل اولیه توسعه دانسته‌اند و در مراحل بعدی رشد هم برای بخش کشاورزی حداقل پنج نقش عمده (تأمین درآمد، ایجاد اشتغال، تأمین غذا، ایجاد بازار و ارزآوری) را در تغییر ساختار اقتصاد قائل هستند. به لحاظ خصوصیات عدم وابستگی بخش کشاورزی به خارج و فراهم بودن امکانات و منبع داخلی، حرکت اولیه رشد اقتصادی می‌تواند از بخش کشاورزی باشد. به طوری که ممکن است چنین اولویتی برای بخش‌های دیگر و در مراحل اولیه فراهم نباشد.
از آنجا که کشاورزی بخش بزرگی از اکثر اقتصادهای در حال توسعه است، هم از نظر اشتغال و هم از نظر سهم تولید ناخالص داخلی، اقتصاددانان کشاورزی پیشگام تحقیقات تجربی در مورد اقتصاد توسعه بوده اند و به درک ما از نقش کشاورزی در توسعه اقتصادی ، رشد اقتصادی و ساختاری کمک می کنند. دگرگونی. بسیاری از اقتصاددانان کشاورزی به سیستم های غذایی اقتصادهای در حال توسعه ، ارتباطات بین کشاورزی و تغذیه و روش های تعامل کشاورزی با سایر حوزه ها مانند محیط طبیعی علاقه مند هستند.